1 हुन तुमके बले जिआ लो, जोन आपलो अपराधमन आउर पापमन चो लागुन मरून रवत
1 तुम इंसान हुन खुदका पाप अऊर अपराधी हुन को वजेसे मर गया रहा;
ईशु हुनचो ले बल्लो, “तुय मोचो पाट-पाट आव, आउर मरलो लोग के आपलो मोड़ी तोपुक देस।”
कसनबल्लोने मोचो ऐ बेटा मरून जाऊ रलो, फेर जीवलो: हाजुन जाऊ रलो, अदायं मिरलो से।’ आउर हुनमन हरिक करूक मुरयाला।
मान्तर अदायं हरिक करतोर आउर उदम होतोर आसे कसनबल्लोने ऐ तुचो भाई मरून जाऊ रलो, फेर जीवलो से; हाजुन जाऊ रलो, अदायं मिरलो से’।”
चोर कोनी दुसर काम चो काजे नाई मान्तर मात्र चोरी करूक आउर घात करूक आउर नष्ट करूक ऐऊ आय; मय ऐईकाजे ईले कि हुनमन जीवना पाओत, आउर खुबे ले खुबे पाओत।
ईशु हुनचो ले बल्लो, “बाट आउर सत आउर जीव मय ची आंय; बिना मोचो नाहालो कोनी बुआ चो लगे नी पहुँचुक सके।
जसन बुआ मरलो लोगमन के उठाऊ आय आउर जिआऊ आय, असने ची बेटा बले जोन के चाहाऊ आय हुनमन के जिआऊ आय।
“मय तुमचो ले सत-सत बलें सें हुन समया ऐये से, आउर ऐबे आसे, जोन थाने मरलो लोग माहापुरू चो बेटा चो शब्द सुन दे, आउर जोन सुन दे हुनमन जीव दे।
कसनबल्लोने जीवन चो आत्मा चो नियम ने मसीह ईशु ने मोके पाप चो, आउर मरना चो नियम ले छुटछाड़ा करून दिलो।
असने ची लिकलोर बले आसे, कि “पईल माने, बल्लोने आदम जिन्दा प्राणी बनलो” आउर आखरी आदम जीवना देतो बिती आत्मा बनली।
कसनबल्लोने मसीह चो मया आमके बेबस करून देऊ आय; ऐईकाजे आमी ऐ समजु आंव कि जिदलदाय गोटक सपाय चो काजे मरलो तेबे सपाय मरून गेला।
कसनबल्लोने हुनमन चो अकल अंधार होऊन गेली से, आउर हुन अगिआन चो लागुन जोन हुनमन थाने आसे आउर हुनमन चो मन चो कठर चो लागुन हुनमन माहापुरू चो जीवना ले अलग कराय गेलासे;
ऐईकाजे हुन बलेंसें, “हे सोहतो बितामन, चेत आउर मरलो थानले जीव उठ; तेबे मसीह चो उजर तुचो उपरे चमके दे।”
हुन तुमके बले, जोन आपलो अपराधमन के आउर आपलो देंह चो बिन खतना हाल ने मुरदा रवत, हुनचो संगे जिआ लो, आउर आमचो सपाय अपराधमन के छमा करलो,
मान्तर जोन भोग बिलास ने पडुन गेला, हुन जीवता-जीवता मरून गेला से।
आमी जानु से कि आमी मरना ले नाकुन भाती जीवना ने अमरलु से; कसनबल्लोने आमी भाईमन ले मया संगाऊ आंव। जोन मया नी संगाये हुन मरना चो दसा ने रऊ आय।
“सरदीस चो कलीसिया चो दूत के ऐ लिक: जेचो लगे माहापुरू चो सात आत्मामन आउर सात तारामन आसे, हुन ऐ बलेसे कि मय तुचो काममन के जाने से, तुय जीवता तो बलाय सीस, मान्तर आसीत मरलोर।”