“कसनबल्लोने माहापुरू जगत ले असन मया संगालो कि हुन आपलो गोटकी ची बेटा देऊन दिलो, बल्ले जोन कोनी हुनचो उपरे बिश्वास करोत हुन नष्ट नी होओत, मान्तर अमर जीवना पाओत।
मान्तर जोन कोनी हुन पानी थानले पिये दे जोन मय हुनके देयें दें, हुन फेर अनंत काल तक पिआसा नी होये दे; मान्तर जोन पानी मय हुनके देयें दें, हुन हुन थाने गोटक झरन बनुन जाये दे जोन अमर जीवना चो काजे उमड़ते रये दे।”
मय मसीह चो संगे कुरूस उपरे चेगाया गेले से, अदायं मय जीव नी रले, मान्तर मसीह मोचो ने जीव आसे; आउर मय देंह ने अदायं जोन जीव आंसे तो मात्र हुन बिश्वास ले जीव आंसे जोन माहापुरू चो बेटा उपरे आसे, जोन मोके मया करलो आउर मोचो काजे आपन खुद के देउन दिलो।
हे लाड़रामन अदायं आमी माहापुरू चो पिला आंव, आउर ऐबे तक ऐ परकट नी होली कि आमी काय-काय होंआ! इतलो जानु से कि जिदलदाय हुन परकट होये दे तेबे आमी हुनचो असन होवां, कसनबल्लोने हुनके असने ची दक दे जसन हुन आसे।