زَڢَنِيَ 3:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 سَبُواْدَ حَكَ نِے يَهْوٜىٰهْ نَثٜىٰ، ‹كُجِرَا رَانَرْ دَ ذَنْ تَاشِ إِنْيِ زَرْغِنْ أَلْعُمَّيْ؞ غَمَا نَايِ نِيَّ ذَنْ تَتَّارَ ڧَبِيلُ سُذَمَ بَبَّنْ تَارُوانْ مُلْكُواْكِ، دُواْمِنْ إِنْ ظُبَ مُسُ ڢُشِنَ مَيْ ذَاڢِ دَ دُكَنْ هَوْشِنَ؞ غَمَا كَمَرْ ڢُشِنْ مُتُمْ مَيْ كِيشِنْ ڧَوْنَ، ڢُشِنَ ذَيْ كُنُّ دَ ذَاڢِ، دُكَنْ دُونِيَا كُوَ ذَاتَ ڧُواْنٜىٰ؞› » Faic an caibideil |