زَڢَنِيَ 3:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 بَايَ كَسَ كُنّٜىٰ غَ كُواْوَ، بَلّٜىٰ مَا يَكَرْٻِ ڠَرَ؞ بَيْ دُواْغَضَ غَ يَهْوٜىٰهْ بَ، بَيْ مَا كُسَنْثِ اللَّهْ نْسَ بَ؞ Faic an caibideil |
كَيْتُواْ! كُنَ غَنْغَرَوَ ذُوَا مَصَرْ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ تَيْمَكُواْ، كُنَ دُواْغَضَ غَ دَوَكِ، كُنَ دُواْغَضَ غَ يَوَنْ كٜىٰكُنَنْ دُواْكِنْ يَاڧِ، كُنَ دُواْغَضَ غَ ڧَرْڢِنْ مَاسُ هَوَنْ دُواْكِ، عَمَّا بَكُ دُواْغَضَ غَ مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُواْ كُنٜىٰمِ شَوَرَا دَغَ وُرِنْ يَهْوٜىٰهْ بَ!
« ‹سَبُواْدَ حَكَ، إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ، اللَّهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، ذَنْ كَٰوُاْ وَمُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ دُكَنْ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ كُواْوَثٜىٰ مَسِيڢَرْدَ نَڢَطَا ذَنْ كَٰوُاْ عَكَنْسُ، غَمَا نَا يِتَيِنْ مَغَنَ دَسُو عَمَّا بَسُيِ مِنِ بِيَيَّبَ؞ نَكِرَاسُ، عَمَّا بَسُ أَمْسَبَ؞› »