زَڢَنِيَ 2:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 بَاكِنْ تٜىٰكُنْ ذَاتَ ذَمَ وُرِنْ غَادُواْ نَضَغُواْوَرْ غِدَنْ يَهُودَ، وُرِنْ دَ ذَاسُيِ كِيوُاْ؞ أَغِدَاجٜىٰنْ أَشْكٜىٰلُوانْ ذَاسُ ݣُونْتَ إِنْ يَمَّ تَيِ؞ غَمَا يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْسُ ذَيْ كُلَ دَسُو، ذَيْ كُمَ مَيَرْ مُسُ دَ أَلْبَرْكُنْسُ نَدَا؞» Faic an caibideil |
أَوَنَّنْ ڧَسَا، ذَاعَ سَاكٜىٰ سَيٜىٰنْ ڢِيلَيٜىٰنْ غُواْنَ دَ كُطِ، أَسَا حَنُّ عَكَنْ تَكَرْدُنْ شَيْدَرْ سَيَ، أَ مَنَّا مُسُ هَاتِمِ أَغَبَنْ شَيْدُ عَيَنْكِنْ ڧَسَرْ بِلِيَامِنُ دَ وُرَارٜىٰنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ ثِكِنْ غَرُضُوً يَهُودَ دَ غَرُضُوً يَنْكِنْ تُدَّيْ دَ غَرُضُوً دَسُكٜىٰ عَڧأَنَانً تُدَّيْ دَ غَرُضُوً دَسُكٜىٰ أَ نٜىٰغٜىٰبْ؞ غَمَا ذَنْ مَيَرْ مُسُ دَ أَلْبَرْكُنْسُ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»
سَبُواْدَ حَكَ، نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نَثٜىٰ، حَڧِيڧَ نَا ضَنْڟٜىٰ دَ رَيْنَ ثٜىٰوَ مُواْوَبْ ذَاتَ ذَمَ كَمَرْ سُواْدُوامْ، أَمُّواْنَاوَا كُمَ كَمَرْ غُواْمُواْرَ، ڧَسَرْ ذَاتَثِكَ دَ ڧَيُواْيِ مَيْ رَامُكَنْ غِشِرِ، مَرَرْ أَمْڢَانِ حَرْ أَبَدَا؞ ضَغُواْوَرْ جَمَعَتَ ذَاسُ ڨُوثٜىٰ مُسُ كَايَ، مُتَنٜىٰنَ دَ سُكَ ڟِيرَا ذَاسُ غَاجٜىٰسُ؞
سَيْ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ طَنْ شٜىٰيَلْتِيٜىٰلْ دَ يُواْشُوَ طَنْ يٜىٰهُواْظَدَكْ بَبَّنْ ڢِرِسْتِ، تَرٜىٰدَ دُكَنْ ضَغُواْوَرْ جَمَعَرْ سُكَيِ بِيَيَّ دَ مُرْيَرْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْسُ، سُكَ كُمَيِ بِيَيَّ دَ مَغَنَرْسَ تَبَاكِنْ أَنَّبِے هَغَّيْ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْسُ يَعَيْكَ؞ سَيْ ڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَكَامَ جَمَعَرْ؞