6 بَاكِنْ تٜىٰكُ ذَاتَ ذَمَ وُرِنْ كِيوُاْ، ذَيْ ذَمَ وُرِنْ ذَمَنْ مَكِيَايَ، دَ كُمَ وُرِنْ ذَمَنْ غَرْكُنَ؞
غَرُضُوً سُورِيَ ذَاسُ ذَمَ كُڢَيْ، سُذَمَ وُرَارٜىٰنْ دَ تُمَكِ ذَاسُ ݣُونْتَ بَاتَرٜىٰدَ وَنِ يَدَامٜىٰسُبَ؞
بِرْنِنْ ذَيْ ذَمَ ڢِيلِ عِنْدَ یَیَنْ تُمَكِ ذَاسُثِ ثِيَوَ، بَاڧِ ذَاسُ نٜىٰمِ عَبِنْثِ عَكُڢَيْ عِنْدَ دَا مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ سُكٜىٰ دَ ذَمَ؞
تُدَّيْ عِنْدَ دَا عَكٜىٰ نُواْمَ عَكَنْسُ دَ غَرْمَ كُوَ بَذَاكُ تَڢِے وُرِنْبَ، سَبُواْدَ جِنْ ڟُواْرُوانْ ڧَيُواْيِ دَ وُتَا وُتَا؞ ذَاسُ ذَمَ وُرَارٜىٰنْ دَ عَكَ سَكِ شَانُو سُنَ كِيوُاْ، تُمَكِ كُمَ سُنَ يَٰوُاْ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا «يَنْذُ وَنَّنْ وُرِے يَذَمَ كُڢَيْ، بَابُ مُتُمْ كُواْ دَبَّ عَثِكِ؞ عَمَّا أَوُرِنَّنْ دَ كُمَ ثِكِنْ دُكَنْ غَرُرُوَنْسَ، ذَاعَ سَاكٜىٰ سَامُنْ ڢِيلَيٜىٰنْ كِيوُاْ عِنْدَ مَكِيَايَ ذَاسُ ذَوْنَ تَرٜىٰدَ غَرْكُنَنْسُ؞
ذَنْ مَيْدَ بَبَّنْ بِرْنِنْكُ رَبَّهْ وُرِنْ كِيوُانْ رَاڧُمَ، إِنْكُمَ مَيْدَ ڧَسَرْكُ تَ أَمُّوانْ وُرِنْ هُوتُنْ غَرْكٜىٰنْ تُمَكِ دَ أَوَكِ؞ سَعَنً ذَاكُ سَنِ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ؞