4 «ذَاعَبَرْ غَاظَ كُڢَيْ أَشْكٜىٰلُوانْ ذَاتَ ذَمَ دَاجِ جَمَعَرْ أَشْدُوادْ ذَاعَ كُواْرٜىٰسُ دَ ڟَكَرْ رَانَ، ذَاعَ تُمْٻُكٜىٰ عٜىٰكْرُوانْ؞
كُواْ بَلَعِنْ دَيَكٜىٰ ݣُونْتُوانْ ٻَوْنَ أَدُهُ، كُواْ مَسِيڢَرْ دَتَكٜىٰ كَٰوُاْ هَلَّكَرْوَ دَ رَانَ؞
يَا كُو مُتَنٜىٰنْ ڢِلِسْتِيَ، كَدَ كُيِ ڢَضٍ ثِكِ سَبُواْدَ أَنْكَرْيٜىٰ سَنْدَنْ دَ عَكٜىٰ دُوكَنْكُ، غَمَا إِرِنْ طَنْ دَ سَرْكِنْ ذَيْ حَيْڢَ، مَثِيجِ نٜىٰ وَنْدَ يَڢِيشِ دَڢِ؞ أَبِنْدَ يَڢِتَ دَغَ ڨُويْ نَمَثِيجِنْ ذَيْ ذَمَ دُواْدُواْ مَيْ صِڢَّرْ مَثِيجِ مَيْ تَاشِ سَمَ؞
مَتَنْ دَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ سُنْيِيَوَ ڢِيٜىٰدَ يَشِ عَبَاكِنْ تٜىٰكُ؞ نَا كَٰوُاْ مَيْ هَلَّكَرْوَ أَڟَكَرْ رَانَ، يَهَلَّكَرْ دَ سَمَارِ، يَسَا عُوَيٜىٰنْسُ عَثِكِنْ وَهَلَ؞ نَا سَا عَذَابَ دَ رَظَنَ سُڢَاطُواْ مُسُ بَا لَابَرِ؞
نَبَا دُكَنْ ڧَبِيلُنْ دَسُكٜىٰ ذَمَ عَثَنْ دَ دُكَنْ سَرَاكُنَنْ ڧَسَرْ عُظْ دَ دُكَنْ سَرَاكُنَنْ ڧَسَرْ ڢِلِسْتِيَ، وَتُواْ نَ أَشْكٜىٰلُوانْ دَ نَ غَاظَ دَ نَ عٜىٰكْرُوانْ دَ ضَغُواْوَرْ مُتَنٜىٰ أَعَشْدُوادْ؞
سَرَاكُنَ ذَاسُ ڢَطَا وَسُواْجُواْجِنْسُ، ‹كُشِرْيَ مُكَيْ مَتَ يَاڧِ! كُتَاشِ، مُو ڢَاطَ مَتَ دَ ڟَكَرْ رَانَ! أَيَّ! غَا رَانَ تَنَ ڢَاطُوَ، دُهُنْ يَمَّ كُمَ يَنَ شِغُواْوَ؞