زَڢَنِيَ 2:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 كُنٜىٰمِ يَهْوٜىٰهْ، يَا كُو مَاسُ سَوْڧِنْ كَيْ نَڧَسَرْ؞ كُو وَطَنْدَ كُكٜىٰبِنْ عُمَرْنَنْسَ، كُنٜىٰمِ أَدَلْثِے، كُنٜىٰمِ سَوْڧِنْ كَيْ، وَتَڧِيلَ ذَاعَ ٻُواْيٜىٰكُ أَ رَانَرْ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ؞» Faic an caibideil |
عَڧَرْشٜىٰ كُمَ، یَنْعُوَ، مُنَ ضُواْڧُوانْكُ، مُنَ كُمَ ڧَرْڢَڢَاكُ سَبُواْدَ عُبَنْغِجِ عِيسَىٰ ثٜىٰوَ كُيِ رَايُوَرْ دَتَ ثَنْثَنْتَ دَكُو، رَايُوَرْ دَتَكٜىٰ ڢَرَنْتَاوَا اللَّهْ رَيْ، كَمَرْ يَدَّ كُكَ كُواْيَ أَوُرِنْمُ؞ كُواْدَيَكٜىٰ كُنَ يِنْ إِرِنْ رَايُوَرْ نَنْ، سَيْ كُڧَارَ ڧُواْڧَرِ سُواْسَيْ؞