زَڢَنِيَ 2:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 يَهْوٜىٰهْ ذَيْ ذَمَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ أَغَرٜىٰسُ، عِ، ذَيْ هَلَّكَرْ دَ دُكَنْ أَلُّواْلِنْ دُونِيَا؞ أَغَرٜىٰشِ كُواْوَثٜىٰ أَلْعُمَّ ذَاتَ رُسُنَ، كُواْوَثٜىٰ عَڧَسَرْتَ كُواْ عَڟِبِرِنْتَ؞» Faic an caibideil |
لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ ثُوتَا! غَاشِ، يَنَدَ لَاڢِيَيّٜىٰنْ ضَغُواْ عَثِكِنْ غَرْكٜىٰنْسَ، وَنْدَ يَيِ أَلْڧَوَرِ ذَيْ بَايَرْ، عَمَّا أَوَيٜىٰ غَرِ سَيْ يَمِيڧَ ضَغُواْ مَيْ تَبُواْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ! كُواْدَيَكٜىٰ كُنْ سَنِ نِے بَبَّنْ سَرْكِے نٜىٰ، حَرْ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ مَا سُنَ جِنْ ڟُواْرُوانْ سُونَنَ! نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»