زَڢَنِيَ 2:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 «كُتَتَّارُ، عِ، كُتَتَّارُ يَا كٜىٰ أَلْعُمَّ مَرَرْ كُنْيَا، Faic an caibideil |
أَ رَانَ تَڢَرْكُواْ أَوَتَنْ بَݣَويْ، دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ سُكَ تَارُ غَبَاطَيَ أَ عُرُوشَلِيمَ عَثِكِنْ ڢِيلِنْ دَيَكٜىٰ أَغَبَنْ ڧُواْڢَرْ ضُوَ؞ سُكَ ضُواْڧِ عُزَيْرُ مَلَمِنْ كُواْيَرْوَا يَكَٰوُاْ نَطَطّٜىٰنْ لِتَّڢِنْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى، وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْتَ وَمُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
«جٜىٰكَ، كَتَتَّارَ دُكَنْ يَهُودَاوَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَ شُوشَنْ؞ كُيِ أَظُمِ دُواْمِنَ؞ كَدَ كُثِ كُواْ كُشَا دَرٜىٰ دَ رَانَ حَرْ ݣُونَ عُكُ؞ نِے كُمَ دَ یَنْ مَاتَا مَاسُ يِمِنِ حِدِمَ ذَامُيِ أَظُمِ كَمَرْ يَدَّ ذَاكُيِ؞ بَايَنْ عَكَيِ حَكَ، ذَنْتَڢِے وُرِنْ سَرْكِے، كُواْدَيَكٜىٰ دُواْكَا تَحَنَ؞ عِدَنْ نَمُتُ، نَامُتُ كٜىٰنَنْ؞»