زَكَرِيَّا 7:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 سُكَ مَيْدَ ذُوثِيَارْسُ كَمَرْ دُوڟٜىٰ، دُواْمِنْ كَدَ سُجِ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى دَ مَغَنَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَعَيْكَ تَوُرِنْ رُوحُنْسَ تَبَاكِنْ أَنَّبَاوَنْ دَا؞ دَلِيلِنْدَ يَسَا يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَيِ ڢُشِے دَسُو سُواْسَيْ كٜىٰنَنْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ سُكَ ثِيغَبَدَ مَغَنَ ثٜىٰوَ «تُواْ، سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ نَ يَهُودَ دَ دُكَنْ جَمَعَرْ يَهُودَ سُنْ كَشٜىٰ أَنَّبِے مِيكَ نٜىٰ؟ كُواْ كَطَنْ! بَ هٜىٰزٜىٰكِيَ يَجِڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ، يَضُواْڧِ يَهْوٜىٰهْ يَثَنْجَ نِيَّرْسَ غَمٜىٰدَ مَسِيڢَرْدَ يَشِرْيَ ذَيْ كَٰوُاْ عَكَنْسُ بَ؟ يَنْذُ مُنَ غَبْ دَ جَٰوُاْ وَكَنْمُ بَبَّرْ مَسِيڢَ!»
بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ يَهْوٜىٰهْ يَسَنَرْ تَبَاكِنْ أَنَّبَاوَا نَدَا بَ؟ بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ عَكَ بَايَرْ أَ لُواْكَثِنْ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ غَرُرُوَنْتَ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰ دَ أَرْزِڧِ، كُمَ يَنْكِنْ نٜىٰغٜىٰبْ عَكُدُ دَ يَنْكِنْ ڧأَنَانً تُدَّيْ، سُو مَا سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰبَ؟»