زَكَرِيَّا 7:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 «عَمَّا كَاكَنِّنْكُ سُنْڧِے سُجِ وَنَّنْ سَڧُواْ؞ سُكَيِ كُنّٜىٰنْ ڧَشِ، سُكَ تُواْشٜىٰ كُنُّوَنْسُ دَ يَڟُ دُواْمِنْ كَدَ سُجِ؞ Faic an caibideil |
أَيُّكَنْ بَنْ مَامَاكِنْدَ كَيِ مُسُ، سُكَ مَنْتَادَسُو؞ سُكَيِ ڧِنْجِ، سُكَ تَوْرَرٜىٰ كَنْسُ؞ عَثِكِنْ تَاوَيٜىٰنْسُ، سُكَ ذَاٻِ شُوغَبَا يَكُواْمَرْ دَسُو غَ بَوْتَرْسُ أَ مَصَرْ؞ عَمَّا كَيْ اللَّهْ مَيْيِنْ غَاڢَرَ نٜىٰ، مَيْ أَلْحٜىٰرِ، كُمَ مَيْ جِنْڧَيْ، مَرَرْ سَوْرِنْ ڢُشِے، مَيْ يَوَنْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا؞ كَيْ، اللَّهْ، بَكَ يَاشٜىٰسُبَ؞
« ‹عَمَّا عِدَنْ بَكُيِ حَكَبَ، بَكُ كُمَ كَسَ كُنّٜىٰ غَرٜىٰنِبَ، بَكُ كُوَ كِيَايٜىٰ رَانَرْ هُوتُ تَمَكُواْ دَ ڟَرْكِے بَ، كُنْ كُمَ طَوْكِ كَايَ كُنْ شِغَ تَڧُواْڢُواْڢِنْ عُرُوشَلِيمَ أَ رَانَرْ هُوتُ تَمَكُواْ، تُواْ، ذَنْ كُنَّ وَ ڧُواْڢُواْڢِنْ عُرُوشَلِيمَ وُتَا؞ ذَاتَثِنْيٜىٰ غِدَاجٜىٰنْ سَرَاكُنَنْ عُرُوشَلِيمَ، بَ كُوَ ذَاعَ عِيَ عَكَشٜىٰتَبَ؞› »
نَا يِتَأَيْكَ مُكُ دَ بَايِنَ أَنَّبَاوَا إِنَ ثٜىٰوَ «كُواْوَ يَجُويَ دَغَ مُوغُوَرْ حَنْيَرْسَ، يَڠَرَ أَيُّكَنْسَ، كَدَ يَيِ وَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ سُجَّدَ يَبَوْتَا مُسُ؞ عِدَنْ كُنْيِ حَكَ، ذَاكُ ذَوْنَ عَڧَسَرْدَ نَبَاكُ، كُو دَ كَاكَنِّنْكُ؞» عَمَّا بَكُ كَسَ كُنّٜىٰ، كُيِ مِنِ بِيَيَّبَ؞