زَكَرِيَّا 6:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 كٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِ نَعُكُنْ، ڢَرَرٜىٰنْ دَوَكِنٜىٰ سُكٜىٰ جَنْسَ؞ كٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِ نَهُطُنْ كُوَ دَوَكِنْ دَسُكٜىٰ جَنْسَ كَلَرْسُ ضُوً تُواْكَنٜىٰ دَ طِغُواْ طِغُواْ؞ Faic an caibideil |
دَنَدُوبَ، سَيْغَا وَنِ دُواْكِ وَنْدَ كَلَرْسَ تَكُواْطٜىٰ؞ سُونَنْ مَيْ هَوَنْسَ كُوَ مُتُوَ ثٜىٰ، وُرِنْ ذَمَنْ مَتَتُّو كُمَ يَنَ بِيٜىٰ دَشِ؞ عَكَبَاسُ إِيكُواْ عَكَنْ كَشِ طَيَ بِسَ حُطُ نَمَذَوْنَنْ دُونِيَا، دُواْمِنْ سُكَشٜىٰسُ تَوُرِنْ تَكُواْبِے دَ يُنْوَ دَ بَلَعِ دَ كُمَ نَمُواْمِنْ دَاجِ؞