1 سَيْ نَسَاكٜىٰ طَغَ عِدَنُونَ نَغَ وَنِ بُوطَطّٜىٰنْ لِتَّڢِ يَنَ تَڢِيَ أَ سَمَ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ مِنِ «كَطَوْكِ بَبَّنْ أَلُّواْ كَيِ رُبُوتُو عَكَيْ دَ حَنْيَرْ رُبُوتُنْ دَ كُواْوَ ذَيْ غَانٜىٰ؞ كَرُبُوتَ، ‹نَ مَهٜىٰرْ شَلَلْ هَشْ بَظْ؞› »
سَيْ يَثٜىٰ مِنِ «مٜىٰ كَغَنِ؟» نَأَمْسَ نَثٜىٰ «نَغَ بُوطَطّٜىٰنْ لِتَّڢِ يَنَ تَڢِيَ أَ سَمَ؞ ڟَوُانْ لِتَّڢِنْ ڧَڢَا تَلَاتِنْ نٜىٰ، ڢَاطِنْسَ كُمَ ڧَڢَا غُواْمَشَا بِيَرْ؞»
يَنَ دَ وَنِ طَنْ ڧَرَمِنْ لِتَّڢِ وَنْدَ يَكٜىٰ عَبُوطٜىٰ أَ حَنُّنْسَ؞ يَا سَا ڧَڢَرْسَ تَدَمَ عَكَنْ تٜىٰكُ، ڧَڢَرْسَ تَهَغُ كُوَ عَكَنْ ڧَسَا؞