زَكَرِيَّا 3:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 غَاشِ نَسَا دُوڟٜىٰنَّنْ أَغَبَنْ يُواْشُوَ، دُوڟٜىٰ مَيْ غٜىٰڢٜىٰ بَݣَويْ؞› إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، ‹ذَنْيِ رُبُوتُو عَكَنْسَ؞ ذَنْ كُمَ طَوْكِ لَيْڢِنْ ڧَسَرْ نَنْ أَ رَانَ طَيَ؞ Faic an caibideil |
غَمَا وَنٜىٰنٜىٰ مَيْ رٜىٰنِنْ رَانَرْ طَوْكَرْ ڧأَنَانً مَتَاكَنْ غِنِنَّنْ؟ وَنَّنْ مُتُمْ شِينٜىٰ ذَيْ يِڢَضٍ ثِكِ سَعَدَّ يَغَ إِغِيَرْ أَوُانْ كَمَّلَوَرْ غِنِنْ أَ حَنُّنْ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ؞ «غَمٜىٰ دَ وَطَنَّنْ ڢِتِلُ بَݣَويْ، سُونٜىٰ عَلَمَرْ إِدَانُنْ يَهْوٜىٰهْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ كَيْ دَ كَٰوُاْوَ عَثِكِنْ دُكَنْ دُونِيَا؞»
كَدَ كُيِ وَهَلَرْ عَيْكِ عَكَنْ نٜىٰمَنْ عَبِنْثِ مَيْ لَلَثٜىٰوَ عَمَّا كُيِ عَيْكِ عَكَنْ عَبِنْثِنْ دَ ذَيْ دَوَّمَ ذُوَاغَ رَيْ نَهَرْ أَبَدَا؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ عَبِنْثِنْ دَ طَنْ مُتُمْ ذَيْبَاكُ؞ دُواْمِنْ عَكَنْ طَنْ مُتُمْ نٜىٰ اللَّهْ عُبَا يَارِغَا يَسَا عَلَمَرْ شَيْدَرْسَ تَنُونَ يَرْدَ؞»
سَيْ نَغَ وَنِ طَنْ ضَغُواْ يَنَ ڟَيٜىٰ ڟَكَانِنْ كُجٜىٰرَرْ مُلْكٍ دَ حَلِتُّنَّنْ حُطُ مَاسُ رَيْ؞ دَتَّاوَنَّنْ كُوَ سُنْ كٜىٰوَيٜىٰسُ؞ طَنْ ضَغُوانْ كُوَ يَنَ ڟَيٜىٰ كَمَرْ أَنْيَنْكَشِ؞ يَنَ دَ ڧَهُواْ بَݣَويْ دَ إِدَانُو بَݣَويْ، وَطَنْدَ سُكٜىٰ رُوحُواْحِ بَݣَويْ نَ اللَّهْ وَطَنْدَ عَكَ عَيْكَ أَدُكَنْ دُونِيَا؞