زَكَرِيَّا 2:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 سَيْ مَلاَىِٕكَنْ يَثٜىٰ وَمَلاَىِٕكَنْ دَ نَكٜىٰ تَرٜىٰ دَشِ «يِغُدُ كَيِ مَغَنَ دَ سَوْرَيِنْ ثَنْ، كَثٜىٰ مَسَ، ‹ذَاعَ ثِكَ عُرُوشَلِيمَ مَڧِلْ! حَرْ ذَاعَ كَاسَ غِنَا كَتَنْغَرْ بِرْنِ سَبُواْدَ يَوَنْ مُتَنٜىٰ دَ يَوَنْ دَبُّواْبِنْ غِدَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ عَثِكِ؞ Faic an caibideil |
كَڢَ عِدُواْ عَكَنْ سِهِيُواْنَ، بِرْنِ عِنْدَ مُكٜىٰيِنْ بُكُكُوَنْ دَ عَكَ ڟَارَا! كَڢَ عِدُواْ عَكَنْ عُرُوشَلِيمَ! ذَاكَ غَ وُرِنْ ذَمَ مَيْ لَاڢِيَ، كَمَرْ تٜىٰنْتِنْ دَ بَذَاعَ كَوَرْ بَ، وَنْدَ بَذَاعَ تَٻَ تُمْٻُكٜىٰ ڧُسُواْشِنْ كَڢَاوَرْتَبَ، إِغِيُواْيِنْتَ كُمَ بَذَاعَ تَٻَ ڟِنْكٜىٰوَبَ؞