2 سَيْ نَثٜىٰمَسَ «إِنَا نٜىٰ ذَاكَ؟» سَيْ يَأَمْسَ مِنِ يَثٜىٰ «ذَنْ جٜىٰ إِنْ عَوْنَ عُرُوشَلِيمَ، دُواْمِنْ إِنْغَا كُواْ مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ڢَاطِنْتَ دَ ڟَوُانْتَ؞»
إِغِيَرْ أَوُانْ كُوَ ذَاتَ مِيڧٜىٰ دَغَ تُدُنْ غَرٜىٰبْ، سَعَنً يَجُويَ ذُوَا غُواْوَ؞
سَعَدَّ يَكَيْنِ ثَنْ، سَيْغَا وَنِ مُتُمْ وَنْدَ ڢُسْكَرْسَ تَنَ وَلْڧِيَ كَمَ دَ تَغُلَّ، يَنَ رِڧٜىٰ دَ إِغِيَرْ لِيلِنْ دَ سَنْدَنْ أَوُاْ أَ حَنُّنْسَ، يَنَ ڟَيٜىٰ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَ؞
أَغٜىٰڢٜىٰنْ سَاشٜىٰنْ دَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ، ذَاكُ كٜىٰٻٜىٰ وَنِ سَاشٜىٰ وَنْدَ ڟَوُانْسَ يَكَيْ كَمُ دُبُو عَشِرِنْ دَ بِيَرْ، ڢَاطِنْسَ كُمَ كَمُ دُبُو بِيَرْ؞ وَنَّنْ سَاشٜىٰ ذَاعَ كٜىٰٻٜىٰ يَذَمَ بِرْنِ دُواْمِنْ دُكَنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞»
« ‹سَبُواْدَ حَكَ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، نَكُواْمَوَ عُرُوشَلِيمَ إِنْ نُونَ مَتَ جِنْڧَيْ؞ ذَاعَ سَاكٜىٰ غِنَا غِدَانَ عَثِكِنْتَ؞ مَاسُ غِنِ كُوَ ذَاسُيِ عَوْنٜىٰ عَوْنٜىٰ نَسَاكٜىٰ غِنَا عُرُوشَلِيمَ؞›
سَيْ نَتَمْبَيِ مَلاَىِٕكَنْ دَيَكٜىٰ مَغَنَ دَنِے نَاثٜىٰ «إِنَا ذَاسُ طَوْكِ ݣُونْدُواْ دُواْمِنْ سُكَيْ؟»
عَمَّا يَنْذُ كُوَ ذَنْ تَڢِے وُرِنْ وَنْدَ يَعَيْكُواْ نِے؞ دُكْدَهَكَ عَثِكِنْكُ بَاوَنْدَ يَتَمْبَيٜىٰنِ، ‹إِنَا ذَاكَ؟›
سَعَنً عَكَبَا نِے وَنِ سَنْدَنْ أَوُاْ، عَكَ كُمَ ثٜىٰمِنِ «تَڢِے كَاعَوْنَ هَيْكَلِنْ اللَّهْ دَ بَغَدٜىٰنْ، كَكُمَ ڧِرْغَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ سُجَّدَ عَثِكِ؞