زَكَرِيَّا 2:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 «أَ رَانَرْ نَنْ أَلْعُمَّيْ دَيَوَ ذَاسُذُواْ وُرِينَ، ذَاسُ كُوَ ذَمَ مُتَنٜىٰنَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ ذَنْ ذَوْنَ أَڟَكِيَرْكُ؞ تَهَكَنٜىٰ ذَاكُ سَنِ ثٜىٰوَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نٜىٰ يَعَيْكٜىٰنِ غَرٜىٰكُ؞ Faic an caibideil |
ذَنْ كَڢَ عَلَمَ عَثِكِنْسُ؞ دَغَ ثِكِنْ ضَغُواْوَرْسُ، ذَنْ عَيْكِ وَطَنْسُ ذُوَاغَ أَلْعُمَّيْ دَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ عِنْدَ مُتَنٜىٰنْ بَسُ تَٻَجِنْ لَابَرِنْ سُونَنْدَ نَيِبَ، بَسُ كُمَ غَ طَوْكَكَتَبَ؞ ذَنْ عَيْكٜىٰسُ ذُوَا ڧَسَاشٜىٰ كَمَرْ سِڢٜىٰنْ دَ لِبِيَ دَ لُدْ، مَاسُ عِيَ هَرْبِنَّنْ دَ تُبَلْ دَ هٜىٰلَّسْ؞ ذَاسُ كُوَيِ شٜىٰلَرْ طَوْكَكَتَ غَ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ؞