زَكَرِيَّا 2:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 يَهْوٜىٰهْ يَا يِشٜىٰلَ ثٜىٰوَ «كِيِ وَاڧَا دَ ڢَضٍ ثِكِ، يَا كٜىٰ ذُوثِيَاتَ عُرُوشَلِيمَ! غَمَا إِنَانَنْ ذُوَا إِنْ ذَوْنَ أَڟَكِيَرْكِ،» إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ؞ Faic an caibideil |
إِنَ يِنْ ڢَضٍ ثِكِ مَيْ يَوَ سَبُواْدَ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ، ذُوثِيَاتَ تَنَدَ ڢَضٍ ثِكِ سَبُواْدَ اللَّهْ نَا؞ غَمَا يَسَا مِنِ رِغَرْ ثٜىٰتُواْ، يَرُڢٜىٰنِ دَ رِيغُنَنْ أَدَلْثِے، كَمَرْ يَدَّ أَنْغُواْ يَكَنْيِ أَدُواْ دَ هُولَرْ ڢِرِسْتِ، كَمَرْ يَدَّ أَمَرْيَ تَكَنْيِ أَدُواْ دَ كَايَ مَاسُ وَلْڧِيَ؞
ذَاسُذُواْ سُرٜىٰرَ وَاڧَا دَ ڧَرْڢِے، عَكَنْ بَبَّنْ تُدُنْ سِهِيُواْنَ، ڢُسْكَرْسُ ذَاسُيِ حَصْكٜىٰ سَبُواْدَ ڢَضٍ ثِكِ، سَبُواْدَ يَوَنْ أَلْحٜىٰرِنْ يَهْوٜىٰهْ، أَلْحٜىٰرِ نَݣَوْتَرْ حَڟِ، دَ نَضُوً إِنَبِے دَ نَمَنْ ظَيْتُنْ، دَ نَیَیَنْ تُمَكِ دَ نَیَیَنْ شَانُو؞ رَايُوَرْسُ ذَاتَ ذَمَ كَمَرْ غُواْنَ مَيْ سَامُنْ إِسَشّٜىٰنْ ضُوَ، بَذَاسُ ڧَارَ يَنْڨُونٜىٰبَ؞
مُرْيَرْ مُرْنَ دَ تَڢَضٍ ثِكِ دَ مُرْيَرْ أَنْغُواْ دَ تَأَمَرْيَ، دَ مُرْيُواْيِنْ مَاسُ رٜىٰرَ وَاڧَا يَايِنْ دَسُكٜىٰ كَٰوُاْ ݣَوْتَيْ نَنُونَ غُواْدِيَ سُنَ ثٜىٰوَ « ‹كُيِ غُواْدِيَ غَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، غَمَا يَهْوٜىٰهْ مَيْ أَلْحٜىٰرِ نٜىٰ، ڧَوْنَرْسَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا تَهَرْ أَبَدَاثٜىٰ!› «ذَاسُ ڢَطِ حَكَ غَمَا ذَنْ مَيَرْ وَ ڧَسَرْدَ أَلْبَرْكُنْتَ كَمَرْ يَدَّ تَكٜىٰ أَدَا؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»