سَيْ يَهَظِيٜىٰلْ يَثٜىٰ، «كُسَوْرَرَ دُكَنْكُ دَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ دَ سَرْكِے يٜىٰهُواْشَڢَتْ؞ غَا أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا مُكُ، ‹كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، كُواْ كُڢِدَّ ذُوثِيَا دُواْمِنْ يَوَنْ سُواْجُواْجِنَّنْ دَ كُكٜىٰ غَنِ؞ غَمَا يَاڧِنْ بَنَكُ بَنٜىٰ، نَ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ؞