زَكَرِيَّا 11:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 نَكَاسَ حَڧُرِ دَ مَكِيَايَ عُكُ وَطَنْدَ بَاسَ سُواْنَ، نَكُمَ كُواْرٜىٰسُ كَاڢِنْ وَتَ غُدَا؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، مَيْ ڢَنْسَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، مَيْ ڟَرْكِنْسَ، غَ وَنْدَ مُتَنٜىٰ سُكٜىٰ ڧِنْسَ، وَنْدَ أَلْعُمَّيْ سُكٜىٰ ڨَمَرْسَ، وَنْدَ يَكٜىٰ بَاوَنْ مَاسُ مُلْكِ، «سَرَاكُنَ ذَاسُ تَاشِ ڟَيٜىٰ سُبَاكَ غِرْمَ، شُوغَبَنِّ ذَاسُ رُسُنَ دَ ڢُسْكَرْسُ حَرْ ڧَسَا، سَبُواْدَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ أَمِنْثِ، مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، شِينٜىٰ يَذَاٻٜىٰكَ؞»