زَكَرِيَّا 10:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 ڢُشِنَ يَنَ ڧُونَ عَكَنْ مَكِيَايَنْ، ذَنْ كُوَ حُكُنْتَ شُوغَبَنِّنْ؞ أَيْ، نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نَظِيَرْثِ جَمَعَتَ، نَظِيَرْثِ غِدَنْ يَهُودَ؞ ذَنْ مَيْدَ غَرْكٜىٰنْ تُمَكِينَ دَوَكِنْ يَاڧِنَ مَاسُ ڧَرْڢِے؞ Faic an caibideil |
«يَا كَيْ طَنْ مُتُمْ، كَيِ أَنَّبْثِ غَابَادَ مَكِيَايَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كَثٜىٰ مُسُ، ‹يَا كُو مَكِيَايَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، كَيْتُواْ، كَيْتُواْ، كُو مَكِيَايَنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنْدَ كُكٜىٰ كِيوُانْ كَنْكُ نٜىٰ كَطَيْ! أَشٜىٰ، بَيْ كَمَاتَ مَيْ كِيوُاْ نٜىٰ يَيِ كِيوُانْ تُمَكِبَ؟