زَكَرِيَّا 1:16 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا16 « ‹سَبُواْدَ حَكَ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، نَكُواْمَوَ عُرُوشَلِيمَ إِنْ نُونَ مَتَ جِنْڧَيْ؞ ذَاعَ سَاكٜىٰ غِنَا غِدَانَ عَثِكِنْتَ؞ مَاسُ غِنِ كُوَ ذَاسُيِ عَوْنٜىٰ عَوْنٜىٰ نَسَاكٜىٰ غِنَا عُرُوشَلِيمَ؞› Faic an caibideil |
تَهَكَ يَهْوٜىٰهْ يَمُواْڟَ ذُوثِيَارْ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ طَنْ شٜىٰيَلْتِيٜىٰلْ ڠُومْنَنْ يَهُودَ دَ ذُوثِيَارْ يُواْشُوَ طَنْ يٜىٰهُواْظَدَكْ بَبَّنْ ڢِرِسْتِ دَ كُمَ ظُكَاتَنْ دُكَنْ ضَغُواْوَرْ جَمَعَرْ؞ سَيْ دُكَنْسُ سُكَذُواْ سُكَ كَامَ عَيْكِنْ غِنِنْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا وَنْدَ شِينٜىٰ اللَّهْ نْسُ؞