تِيتُسْ 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سُذَمَ مَاسُ كَامُنْ كَنْسُ، مَاسُ ڟَبْتَرْ رَيْ، مَاسُ عِيَ كُلَ دَ عِيَلَنْسُ، مَاسُ كِرْكِ، مَاسُ مِيڧَ كَيْ غَ مَذَنْسُ، دُواْمِنْ كَدَ أَ رٜىٰنَ مَغَنَرْ اللَّهْ؞ Faic an caibideil |
يَا كَمَاتَ تَكُمَ كَسَنْثٜىٰ وَدَّ عَكَ سَنْ أَيُّكَنْتَ مَاسُ ݣَوْ نٜىٰ؞ وَتُواْ، تَذَمَ وَدَّ تَيِ رٜىٰنُوانْ یَیَنْتَ دَݣَوْ، تَنَ كَرْٻَرْ بَاڧِ، تَنَيِ وَڟَرْكَكَا حِدِمَ، تَنَ تَيْمَكُوانْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ثِكِنْ دَامُوَ، كُمَ تَكُواْوَثٜىٰ حَنْيَ تَنَ مِيڧَ كَنْتَ غَ يِنْ أَبُبُوَنْ كِرْكِ؞