تِيتُسْ 1:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سَعَنً أَدَيْدَيْ لُواْكَثِ يَبَيَّنَ شِ تَوُرِنْ سَڧُوانْسَ وَنْدَ نَكٜىٰ وَعَظِ، وَنْدَ كُمَ عَكَ بَانِ أَمَانَرْسَ تَوُرِنْ عُمَرْنِنْ اللَّهْ مَيْ ثٜىٰتُوانْمُ؞ Faic an caibideil |
كُذُواْ غَبَنْ كُواْتُ كُڢَطِ ذَنْثٜىٰنْكُ، كُشِرْيَ أَمْسَرْكُ تَرٜىٰ؞ وَنٜىٰنٜىٰ أَدَا يَڢَطِ أَبِنْدَ ذَيْڢَرُ؟ وَنٜىٰنٜىٰ يَسَنَرْ دَشِ تُنْ تُنِ؟ بَ نِے يَهْوٜىٰهْ بَنٜىٰ؟ عِ، بَنْدَ نِے، بَابُوَنِ اللَّهْ، نِے دَ نَكٜىٰ اللَّهْ مَيْ أَدَلْثِے، اللَّهْ مَيْ ثٜىٰتُواْ؞ بَنْدَ نِے، بَابُوَنِ؞
«ڟَوُانْ لُواْكَثِنْ دَ عَكَ شِرْيَ وَجَمَعَرْكَ دَ بِرْنِنْكُ مَيْ ڟَرْكِے شِينٜىٰ بَݣَويْ بَݣَويْ سَوْ سَبَعِنْ، دُواْمِنْ عَكَٰوُاْ ڧَرْشٜىٰنْ ذُنُوبِنْ غَنْغَنْثِ، دُواْمِنْ أَڟَيْ دَ يِنْ ذُنُوبِ، دُواْمِنْ أَطَوْكَ أَلْحَكِنْ لَيْڢِے، دُواْمِنْ كُمَ عَكَٰوُاْ أَدَلْثِے مَرَرْ إِيَاكَ، دُواْمِنْ عَتَبَّتَرْ دَ رُعُيَ دَ أَنَّبْثِ، دُواْمِنْ كُمَ أَ سَاكٜىٰ كٜىٰٻٜىٰ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے؞
سَيْ دَيْ كُثِيغَبَ ثِكِنْ بَنْغَسْكِيَرْكُ، كُنَ ڟَيَاوَا دَرَمْ عَكَنْ تُوشٜىٰنَّنْ؞ كَدَ كُمَ أَجِجِّغَكُ كُبَرْ سَا ذُوثِيَارْ نَنْ دَ كُكَ سَامُ أَ لُواْكَثِنْ دَ كُكَجِ لَابَرِنَّنْ مَيْ دَاطِے؞ وَنَّنْ لَابَرِنْ دَ عَكَيِ شٜىٰلَرْسَ غَ كُواْوَثٜىٰ حَلِتَّ عَڧَرْڧَشِنْ سَمَ نٜىٰ، نِے بُلُسْ، نَذَمَ مَيْ حِدِمَرْسَ؞