3 دَمَا حَنُّنْ هَغُنْسَ يَنَ ڧَرْڧَشِنْ كَيْنَ، حَنُّنْ دَامَنْسَ كُمَ يَضُنْغُمٜىٰنِ!
دَمَا حَنُّنْ هَغُنْسَ يَنَ ڧَرْڧَشِنْ كَيْنَ، حَنُّنْ دَامَنْسَ كُمَ يَضُنْغُمٜىٰنِ!
دَ ذَنْ كَٰوُاْكَ ثِكِنْ غِدَنْ مَامَاتَ، أَوُرِنْ ذَاكَ كُواْيَ مِنِ، أَوُرِنْ ذَنْبَاكَ ضُوً إِنَبِنَ مَيْ دَاطِے كَشَا، ضُوً یَیَنْ رُمَّنْ نَوَ، كَشَا؞
يَا كُو یَنْ مَاتَانْ عُرُوشَلِيمَ، كُرَنْڟٜىٰ مِنِ ثٜىٰوَ بَذَاكُ دَامٜىٰمُبَ سَعَدَّ مُكٜىٰ جِنْ دَاطِنْ جُونَ؞
عَمَّا يَثٜىٰ مِنِ «أَلْحٜىٰرِنَ يَ إِشٜىٰكَ، دُواْمِنْ تَوَجٜىٰنْ كَاسَوَرْكَ عَكٜىٰ غَنِنْ ثِكَكّٜىٰنْ إِيكُواْنَ؞» سَبُواْدَ حَكَ دَ مُرْنَ ذَنْ ڧَارَ تَاڧَمَ دَ كَاسَوَرْ نَنْ تَاوَ دُواْمِنْ إِيكُوانْ أَلْمَسِيحُ يَذَوْنَ تَرٜىٰدَنِ؞
اللَّهْ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ شِينٜىٰ وُرِنْ ذَمَنْكَ؞ عَڧَرْڧَشِنْكَ حَنُّنْسَ يَنَ رِڧٜىٰكَ؞ يَكُواْرِ أَبُواْكِنْ غَابَنْكَ دَغَ غَبَنْكَ، يَثٜىٰ، ‹كَهَلَّكَ شِ!›