وَاڧَرْ وَاڧُواْڧِ 4:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 إِنَا مِصَالِنْ ݣَنْكِ، يَا كٜىٰ ڧَوْنَتَثِّيَاتَ! كٜىٰ ݣَكْݣَوَاثٜىٰ ڨُورَيْ! دَغَ ثِكِنْ لُلُّٻِنْكِ عِدُوانْكِ سُنَ نُونَ حَنْكَلِنْكِ كَمَرْ نَكُرْثِيَ؞ كِڟُوانْكِ يَنَ لِلُواْ عَبَايَنْكِ كَمَرْ غَرْكٜىٰ مَيْ غَنْغَرُواْوَ دَغَ بَبَّنْ تُدُنْ غِلٜىٰيَدْ؞ Faic an caibideil |