وَاڧَرْ وَاڧُواْڧِ 3:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 دَ دَرٜىٰ إِنَ ݣُونْثٜىٰ أَغَدُواْنَ، تُنَانِنَ يَكُواْمَ عَكَنْ ڧَوْنَتَثّٜىٰنَ، إِنَ نٜىٰمَنْسَ، عَمَّا بَنْ سَامٜىٰشِيبَ؞ Faic an caibideil |
عِيسَىٰ يَتَمْبَيٜىٰشِ سَوْ نَعُكُ يَثٜىٰ «سِيمَنْ طَنْ يَحْيَى، كَنَ سُواْنَ؟» سَيْ بِتْرُسْ يَيِ بَڧِنْ ثِكِ، دُوانْ عَتَمْبَيَ تَ عُكُ عِيسَىٰ يَثٜىٰ «كَنَ سُواْنَ؟» سَيْ شِيكُوَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «يَا عُبَنْغِجِ، أَيْ، كَا سَنْ دُكَنْ كُواْمٜىٰ، كَا سَنْ إِنَ سُوانْكَ؞» عِيسَىٰ يَثٜىٰ مَسَ «تُواْ، كَاثِيَرْدَ تُمَكِينَ؞