رُوتْ 4:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 نَا غَا يَيِݣَوْ كَسَنِ؞ عِدَنْ كُوَ ذَاكَ ڢَنْسَ، سَيْكَڢَنْسَ أَعِدُوانْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ظَوْنٜىٰ أَنَنْ دَ كُمَ شُوغَبَنِّنْ جَمَعَتَ؞ إِنْ كُمَ بَاكَاسُواْ، سَيْ كَڢَطَا، غَمَا بَابُوَنِ وَنْدَ يَكٜىٰدَ وَنَّنْ حَكِّنْ سَيْ كَيْ؞ نِنٜىٰ كُمَ نَكٜىٰبِيٜىٰ دَكَيْ؞» سَيْ مُتُمِنَّنْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «ذَنْڢَنْسَ؞» Faic an caibideil |
عَڧَرْشٜىٰ كُمَ، یَنْعُوَنَ، كُدِنْغَ يِنْ تُنَانِ عَكَنْ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ نَغَسْكِيَ دَ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَ إِسَ بَنْغِرْمَ دَ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ دَيْدَيْ دَ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَكٜىٰدَ ڟَبْتَ دَ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ جَٰوُاْ ڧَوْنَ دَ إِيَاكَرْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ نَكِرْكِ، وَتُواْ عَكَنْ دُكَنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ مَڢِے ݣَوْ، كُواْ أَبِنْدَ يَ إِسَ يَبُواْ، عَكَنْ وَطَنَّنْ سَيْ كُيِ تُنَانِ؞