18 غَا يَدَّ ذُرِيَرْ تَكَسَنْثٜىٰ؞ دَغَ ڢٜىٰرٜىٰظْ ذُوَا دَاوُدَ؞ ڢٜىٰرٜىٰظْ يَحَيْڢِ هٜىٰظْرُوانْ،
ذُرِيَرْ یَیَ مَظَا نَ يَهُودَ سُونٜىٰ، ڢٜىٰرٜىٰظْ دَ هٜىٰظْرُوانْ دَ كَرْمِ دَ هُرْ دَ شُواْبَلْ؞
نَشُوانْ طَنْ أَمِّنَدَبْ، أَمِّنَدَبْ طَنْ أَرَمْ، أَرَمْ طَنْ هٜىٰظْرُوانْ، هٜىٰظْرُوانْ طَنْ ڢٜىٰرٜىٰظْ، ڢٜىٰرٜىٰظْ طَنْ يَهُودَ،
يَهْوٜىٰهْ يَبَاكَ یَیَ دَغَ مَثٜىٰنَّنْ وَطَنْدَ ذَاسُ ذَمَ كَمَرْ یَیَنْ كَكَنْمُ ڢٜىٰرٜىٰظْ طَنْ تَمَرْ دَ يَهُودَ؞»
سَيْ مَاتَانْدَ سُكٜىٰ مَڨُوبْتَنْتَ سُكَثٜىٰ «غَاشِ عَڧَرْشٜىٰ نَعُواْمِ تَسَامِ يَرُواْ!» سُكَسَا مَسَ سُونَ عُواْبٜىٰدْ وَنْدَ يَذَمَ بَابَنْ يٜىٰسّٜىٰ؞ شِينٜىٰ كُمَ كَكَنْ دَاوُدَ؞
هٜىٰظْرُوانْ يَحَيْڢِ رَمْ، رَمْ كُمَ يَحَيْڢِ أَمِّنَدَبْ؞