8 دَ ڟَكَرْ دَرٜىٰ بُواْوَظْ يَڢَرْكَ أَ ڢِرْغِثٜىٰ، يَجُويَ سَيْ يَغَ مَثٜىٰ عَݣُونْثٜىٰ كُسَدَ ڧَڢَاڢُنْسَ؞
دَ بُواْوَظْ يَغَمَثِ دَ شَا، يَنَ ثِكِنْ جِنْ دَاطِنْسَ، سَيْيَنٜىٰمِ وُرِے يَݣُونْتَ كُسَدَ تُلِنْ حَڟِنْ دَ عَكَتَارَ؞ سَعَنً رُوتْ تَذُواْ أَ حَنْكَلِ، تَبُوطٜىٰ ذَنٜىٰنْ رُڢُوَرْسَ تَݣُونْتَ أَوَجٜىٰنْ ڧَڢَاڢُنْسَ؞
يَيِ تَمْبَيَ يَثٜىٰ «وَثٜىٰثٜىٰ كٜىٰ؟» سَيْ تَأَمْسَ «نِے ثٜىٰ بَيْوَرْكَ رُوتْ؞ كَرُڢٜىٰنِ دَ ذَنٜىٰنْ رُڢُوَرْكَ دُواْمِنْ كَيْ دَنْغِ نٜىٰ نَكُسَ؞»