18 نَعُواْمِ تَثٜىٰوَ رُوتْ «كِجِرَا، یَتَ، كِغَا أَبِنْدَ ذَيْڢَرُ؞ بُواْوَظْ بَذَيْ هُوتَبَ سَيْ يَوَرْوَرٜىٰ كُواْمٜىٰ؞»
يَنْذُ ڢَا إِنْجِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، «غَاشِ، إِنَ كَڢَ دُوڟٜىٰ أَ سِهِيُواْنَ، دُوڟٜىٰنْ دَ عَكَ ڠُودَ عَكَ تَبَّتَرْ، دُوڟٜىٰ مَيْ دَرَجَ مَڢِے أَمْڢَانِ أَغِنِ، تَبَّتَاثّٜىٰنْ تُوشٜىٰ، ‹دُكْ مَيْ أَمِنْثٜىٰ دَشِ، بَذَيْ ڢِرْغِتَبَ؞›
تَيْمَكُوانْ دَ مَصَرْ ذَاتَ بَايَرْ، بَنْظَنٜىٰ، شِے يَسَا إِنَ كِرَنْتَ ‹مَثِيجِ مَرَرْ يِنْ كُواْمٜىٰ›؞»
تَاڧَارَ دَ ثٜىٰوَ «بُواْوَظْ يَثٜىٰ بَذَيْ بَرْنِ إِنْكُواْمَ حَنُّ وُاْڢِ وُرِنْكِبَ، سَيْيَطِبَ حَڟِنْ بَلٜىٰ نَنْ يَبَانِ؞»
أَنَانً سَيْ بُواْوَظْ يَتَڢِے وُرِنْ تَارُوَ ثِكِنْ ڧُواْڢَرْ غَرِ يَذَوْنَ؞ سَيْكُوَ غَا مُتُمِنْ دَنْغِ نَكُسَ، وَنَّنْ دَ بُواْوَظْ يَيِظَنْثٜىٰ عَكَيْ، يَنَ وُثٜىٰوَ؞ سَيْ بُواْوَظْ يَكِرَشِ يَثٜىٰ «أَبُواْكِ، كَذُواْ نَنْ كَذَوْنَ؞» سَيْ يَجٜىٰ يَذَوْنَ؞