17 سَبُواْدَ حَكَ رُوتْ تَايِ كَالَ أَغُواْنَرْ حَرْ يَمَّ؞ دَ تَبُغَ أَبِنْدَ تَتَارَ سَيْ تَسَامِ ڟَابَرْ حَڟِ وَجٜىٰنْ مُودُ عَشِرِنْ؞
أَنَ كِرَنْ مُودُ بِيُ دَ إِبْرَانِيَنْثِ «عُواْمٜىٰرْ»؞
تَنَ لُورَ دَ رَايُوَرْ غِدَنْتَ سُواْسَيْ، بَا ضُوَنْتَ دَ ڧِوِيَ؞
كُدِنْغَ ذَارٜىٰ وَطَنْسُ كُبَرْسُ سُڢَاطِ دُواْمِنْ تَݣُوشٜىٰ، كَدَ كُڟَاوَتَا مَتَ؞»
تَا طَوْكَ تَكُواْمَ غَرِ تَنُونَ وَ مَامَرْ مِجِنْتَ أَبِنْدَ تَتَارَ؞ رُوتْ تَا كُمَبَا مَامَرْ مِجِنْتَ سَوْرَنْ عَبِنْثِنْ دَ يَرَغُ بَايَنْدَ تَثِ تَڧُواْشِ؞