وَتَرَانَ مَاتَرْ وَنِ دَغَ ثِكِنْ ڧُنْغِيَرْ أَنَّبَاوَا تَتَڢِے وُرِنْ أَلْيَسَعَ، تَكَيْ مَسَ كُوكَا تَثٜىٰ «مِجِنَ مَيْيِ مَكَ حِدِمَ يَمُتُ؞ كَكُمَ سَنِ ثٜىٰوَ شِے مَيْ ڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ؞ عَمَّا غَاشِ، وَنِ مَيْبِنْسَ بَاشِ يَذُواْ دُواْمِنْ يَݣُوشِ یَیَنَ بِيُ سُذَمَ بَايِنْسَ؞»