رُواْمَاوَا 2:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 عَذَابَ دَ وَهَلَ سُونٜىٰ سُكٜىٰ جِضَانْ كُواْوَنٜىٰ مُتُمْ مَيْ عَيْكَتَ مُغُنْتَادَ ڢَرْكُواْ غَ يَهُودَاوَا، سَعَنً غَ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ؞ Faic an caibideil |
دَيَكٜىٰ كُنْ سَامِ سَابُوانْ حَلِ، بَابُ سَوْرَنْ بَمْبَنْثِ ڟَكَانِنْكُ كٜىٰنَنْ دَ يَهُودَاوَا دَ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ دَ مَيْ كَاثِيَ دَ مَرَرْ كَاثِيَ دَ مَيْ طَنْيٜىٰنْ حَلِ دَ مُتُمِنْ ڧَوْيٜىٰ دَ بَاوَ دَ مَيْ یَنْثِ، دُكَنْسُ طَيَ نٜىٰ غَمَا أَلْمَسِيحُ شِينٜىٰ كُواْمٜىٰ، شِينٜىٰ كُمَ يَكٜىٰ ثِكِنْمُ دُكَ؞