رُواْمَاوَا 2:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 عَمَّا وَطَنْدَ سُكٜىٰ مَاسُ سُوانْكَيْ، وَطَنْدَ سُكٜىٰ ڧِنْ غَسْكِيَ سُكٜىٰ كُمَيِنْ مُغُنْتَا، ذَاعَ سَاكَ مُسُ دَ ڢُشِے دَ كُمَ هَوْشِ؞ Faic an caibideil |
كُنْيِ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ ثٜىٰوَ ذَاكُ یَنْتَرْدَ بَايِنْكُ، كُنْ كُمَ كِرَنِ نَا ذَمَ شَيْدَ لُواْكَثِنْ دَ كُكَ تَبَّتَرْ دَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ تَوُرِنْ بِے تَڟَكِيَرْ سَاشٜىٰ بِيُ نَطَنْ بِجِمِنْ دَ عَكَ رَبَ؞ عَمَّا كُكَ كَرْيَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ نَنْ وَدَّ كُكَيِ أَغَبَنَ؞ سَبُواْدَ دَ حَكَ ذَنْيِ مُكُ أَبِنْدَ كُكَيِ دَ طَنْ بِجِمِنَّنْ؞