رُواْمَاوَا 2:22 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا22 كَيْ مَيْ ثٜىٰوَ كَدَ عَيِ ظِنَ، بَاكَيِنْ ظِنَ؟ كَيْ مَيْ ڨَمَرْ غُمَكَ، بَاكَسَاتَادَغَ هَيْكَلِنْ غُمَكَ؟ Faic an caibideil |
لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ ثُوتَا! غَاشِ، يَنَدَ لَاڢِيَيّٜىٰنْ ضَغُواْ عَثِكِنْ غَرْكٜىٰنْسَ، وَنْدَ يَيِ أَلْڧَوَرِ ذَيْ بَايَرْ، عَمَّا أَوَيٜىٰ غَرِ سَيْ يَمِيڧَ ضَغُواْ مَيْ تَبُواْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ! كُواْدَيَكٜىٰ كُنْ سَنِ نِے بَبَّنْ سَرْكِے نٜىٰ، حَرْ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ مَا سُنَ جِنْ ڟُواْرُوانْ سُونَنَ! نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»
سَعَدَّ كُكَ كَٰوُاْ دَبَّرْ دَتَكٜىٰ مَكَهُواْ دُواْمِنْ كُمِيڧَ هَدَايَ، أَشٜىٰ، بَمُغُنْ أَبُبَ كٜىٰنَنْ؟ كُمَ سَعَدَّ كُكَ كَٰوُاْ دَبَّرْ دَتَكٜىٰ غُرْغُ كُواْ مَرَرْ لَاڢِيَ، وَنَّنْ بَمُغُنْ أَبُبَنٜىٰ؟ كُڠُودَ مِيڧَسُ غَ ڠُومْنَنْكُ! كُواْ ذَيْجِے دَاطِنْكُ كُواْ ذَاكُ سَامِ أَلْحٜىٰرِ أَوُرِنْسَ؟ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نَا ڢَطَا؞»