3 «عُبَنْغِجِ، سُنْ كَكَّشٜىٰ أَنَّبَاوَنْكَ، سُنْ كُمَ رُرُّشٜىٰ بَغَدَنْكَ؞ نِنٜىٰ كَطَيْ نَضَغٜىٰ، كُمَ سُنَ نٜىٰمَ سُكَشٜىٰنِ؞»
يَا شُوغَبَنَ، بَعَڢَطَا مَكَ أَبِنْدَ نَيِ لُواْكَثِنْ دَ يٜىٰظٜىٰبٜىٰلْ تَكَكَّشٜىٰ أَنَّبَاوَنْ يَهْوٜىٰهْ بَ؟ يَدَّ نِے نَا ٻُواْيٜىٰ أَنَّبَاوَا طَرِے، نَسَاسُ حَمْسِنْ حَمْسِنْ عَكُواْغُواْ بِيُ، نَيِ تَبَاسُ عَبِنْثِ دَ ضُوَ؞
أَ لُواْكَثِنْ دَ يٜىٰظٜىٰبٜىٰلْ تَكٜىٰ كَشٜىٰ أَنَّبَاوَنْ يَهْوٜىٰهْ كُوَ، سَيْ عُواْبَدِيَ يَٻُواْيٜىٰ أَنَّبَاوَا طَرِے عَكُواْغُواْ بِيُ، حَمْسِنْ عَكُواْوَنٜىٰ كُواْغُواْ؞ يَنَ كُمَبَاسُ عَبِنْثِ دَ ضُوً شَا؞
«عَمَّا سُكَڧِ يِنْ بِيَيَّ سُكَيِ تَاوَيٜىٰ، سُكَ جُويَاوَا كُواْيَرْوَرْكَ بَايَ؞ سُكَ كَكَّشٜىٰ أَنَّبَاوَنْكَ، أَنَّبَاوَنْ دَ سُكَ غَرْغَطٜىٰسُ سُجُويُواْ وُرِنْكَ؞ تَهَكَ سُكَيِ مَكَ صَاٻُواْ مَيْيَوَ؞
نَحُكُنْتَ مُتَنٜىٰنْكُ، عَمَّا عَبَنْظَنٜىٰ، غَمَا بَسُ كَرْٻِ ڠَرَبَ؞ تَكُواْبِنْكُ نٜىٰ يَكَشٜىٰ أَنَّبَاوَنْ دَ نَعَيْكَ مُكُ، كَمَرْ ذَاكِ مَيْ ڟَنَنِنْ يُنْوَ؞