رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 7:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 بَايَنْ وَنَّنْ، سَيْ نَغَ مَلاَىِٕكُ حُطُ سُنَ ڟَيٜىٰ عَكُواْوَثٜىٰ ݣُونَ حُطُ تَدُونِيَا، سُكَ حَنَ إِسْكُواْكِ حُطُنَّنْ نَدُونِيَا هُورَاوَ عَكَنْ ڧَسَا، كُواْ عَكَنْ تٜىٰكُ، كُواْ عَكَنْ وَنِ إِتَاثٜىٰ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا سَعَدَّ يَكَڢُ ثِكِنْ إِيكُواْ، مُلْكِنْسَ ذَيْ رَبُ، ذَاعَ كُمَ رَرَّبَشِ كَشِ حُطُ، كُواْوَنٜىٰ كَشِ ذُوَا ڢُسْكَ طَيَ نَڢُسْكُواْكِ حُطُ نَسَمَ؞ بَذَاعَ رَرَّبَ مُلْكِنْسَ غَ ذُرِيَرْسَبَ، بَ كُوَ ذَاسُيِ مُلْكِ دَ إِيكُواْ كَمَرْ يَدَّ يَيِبَ، غَمَا ذَاعَ تُمْٻُكٜىٰ مُلْكِنْسَ عَبَا وَطَنْسُ؞
سَيْ نَجِ وَنِ أَبُ مَيْ كَمَ دَ مُرْيَ تَنَ ڢِتُواْوَ دَغَ ثِكِنْ ڟَكِيَرْ حَلِتُّو مَاسُ رَيْ غُدَا حُطُنَّنْ تَنَ ثٜىٰوَ «مُودُنْ حَڟِنْ أَلْكَمَ نَيَوَنْ كُطِنْ دَ لٜىٰبُرَ ذَيْسَامُ نَعَيْكِنْ يِنِ طَيَ، مُودُ عُكُ نَهَڟِنْ بَلٜىٰ نَيَوَنْ كُطِنْ دَ لٜىٰبُرَ ذَيْسَامُ نَعَيْكِنْ يِنِ طَيَ، عَمَّا ڢَا كَدَ كَلَلَتَرْدَ مَنْ ظَيْتُنْ دَ كُمَ ضُوً إِنَبِے!»