3 دَ طَنْ ضَغُوانْ يَٻَلّٜىٰ هَاتِمِ نَبِيُ، سَيْنَجِ حَلِتَّ تَبِيُ دَغَ ثِكِنْ حَلِتُّو مَاسُ رَيْ تَثٜىٰ «ذُواْ!»
سَيْ سُكَجٜىٰ سُكَ ڟَرٜىٰ كَبَرِنْ، سُكَ بُغَ هَاتِمِنْ سَرْكِے أَدُوڟٜىٰنْ كَبَرِنْ، سُكَ كُمَسَا سُواْجُواْجِ سُيِ غَادِنْ وُرِنْ؞
حَلِتَّ تَڢَرْكُواْنَّنْ مَيْ رَيْ كَمَ دَ ذَاكِ تَكٜىٰ، نَبِيُنْ كَمَ دَ بِجِمِ، نَعُكُنْ كَمَ دَ مُتُمْ، نَهُطُنْ كَمَ دَ غَغَّڢَ مَيْ تَڢِيَ أَ سَمَ؞
سَعَنً نَغَ طَنْ ضَغُواْنَّنْ يَا ٻَلّٜىٰ طَيَ دَغَ ثِكِنْ هَتِمَنَّنْ بَݣَويْ؞ سَيْنَجِ طَيَ دَغَ ثِكِنْ حَلِتُّو مَاسُ رَيْ غُدَا حُطُنَّنْ يَتَادَ وَتَ مُرْيَ مَيْ كَمَ دَ ڟَاوَ يَثٜىٰ «ذُواْ!»
دَ طَنْ ضَغُوانْ يَٻَلّٜىٰ هَاتِمِ نَبَݣَويْ، سَيْ عَكَيِ شِضُ أَ سَمَ كَمَرْ رَبِنْ أَوَ طَيَ؞