رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 6:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 سَيْ سُكَتَادَ بَبَّرْ مُرْيَ سُكَثٜىٰ «يَا عُبَنْغِجِ مَيْ إِيكُواْ دُكَ، مَيْ ڟَرْكِے دَ كُمَ مَيْ غَسْكِيَ، سَيْ يَوْشٜىٰ ذَاكَ شَرْعَنْتَ مَذَوْنَنْ دُونِيَا، كَكُمَ حُكُنْتَسُ سَبُواْدَ سُنْ كَشٜىٰمُ؟» Faic an caibideil |
سَيْنَجِ وَنِ مَيْ ڟَرْكِے يَيِ تَمْبَيَ، وَنِ مَيْ ڟَرْكِے كُمَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «سَيْ يَوْشٜىٰنٜىٰ مُغُنْتَارْ دَتَكٜىٰ ثِكِنْ رُعُيَرْ نَنْ ذَاتَ ڧَارٜىٰ؟ سَيْ يَوْشٜىٰ ذَاعَ حَنَ يِنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَيَوْ دَ كُلُّمْ؟ سَيْ يَوْشٜىٰ ذَاعَيِ أَبِنْ ڧَظَنْتَا مَيْ كَٰوُاْ هَلَّكَرْوَ دَ كُمَ بَادَ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے دَ دُبُنْ دُبَّيْ دُواْمِنْ عَتَتَّاكَ؟»
عَمَّا ڢَا، أَدَا أَنَّبَاوَا مَاسُ رُوطِ سُنْ ڢِتُواْ دَغَ ثِكِنْ مُتَنٜىٰنْ اللَّهْ؞ تُواْ، حَكَمَا، وَطَنْسُ مَلَمً ڧَضْيَا ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ عَثِكِنْكُ؞ ذَاسُ كَٰوُاْ وَتَ كُواْيَرْوَا عَٻُواْيٜىٰ، سُكُواْيَ وَمُتَنٜىٰ ڧَضْيَارْ دَ ذَاتَ ٻَاتَسُ، حَرْ ذَاسُڧِ عُبَنْغِجِ، وَنْدَ يَڢَنْشِ رَنْسُ؞ بَا لَابَرِ يِنْ حَكَ كُوَ ذَيْ جَٰوُاْ مُسُ هَلَّكَ؞
أَلْعُمَّيْ سُكَ ثِكَ دَ ڢُشِے، عَمَّا يَنْذُ لُواْكَثِنْ ڢُشِنْكَ يَا ذُواْ، لُواْكَثِ يَيِ دَ ذَاعَيِ وَمَتَتُّو شَرِيعَ، ذَاعَ بَادَ لَادَ غَ بَايِنْكَ أَنَّبَاوَا، دَ ڟَرْكَكَا وَطَنْدَ سُكٜىٰجِنْ ڟُواْرُوانْ سُونَنْكَ، دَ مَنْيَ دَ ڧَنَانَا؞ لُواْكَثِ يَيِ دَ ذَاعَ هَلَّكَ مَاسُ هَلَّكَ دُونِيَا!»