رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 4:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 نَنْ دَ نَنْ سَيْ رُوحُ يَسَوْكُواْ عَكَيْنَ، نَكُمَغَ عَثَنْ ثِكِنْ سَمَ وَتَ كُجٜىٰرَرْ مُلْكِ وَدَّ وَنِ يَكٜىٰ ذَمَ عَكَيْ؞ Faic an caibideil |
كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰغَنِنْ بَكَنْ غِذُواْ تَنَ حَصْكَكَاوَا عَثِكِنْ غِرْغِجٜىٰ أَ رَانَرْ دَ عَكَيِ ضُوً سَمَ، حَكَنَنْ عَكَ غَ حَصْكٜىٰنْدَ يَكٜىٰوَيٜىٰشِ؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ بَيَّنَرْ كَمَنِّنْ طَوْكَكَرْ يَهْوٜىٰهْ؞ سَعَدَّ نَغَنِ، نَڢَاطِ دَ ڢُسْكَتَ حَرْ ڧَسَا، سَيْ نَجِ مُرْيَرْ وَنِ تَنَ مَغَنَ؞
«سَعَدَّ نَكٜىٰ كَلُّواْ، سَيْ نَغَ أَنْجٜىٰرَ كُجٜىٰرُنْ مُلْكِ؞ سَيْغَا وَنْدَ يَكٜىٰ تُنْ دَا يَذُواْ يَهَوْ كُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْسَ؞ رِغَرْسَ ڢَرِ ڢَتْ كَمَرْ أَوْدُغَ، غَاشِنْ كَنْسَ كَمَرْ ڢَضٍ عُلُ نٜىٰ ظَلَّ؞ كُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْسَ كَمَرْ هَرْشٜىٰنْ وُتَا، ڧَڢَاڢُ حُطُ نَكُجٜىٰرَرْسَ كَمَرْ نَكٜىٰكٜىٰ نٜىٰ، سُنَدَ هَرْشٜىٰنْ وُتَا مَيْثِ؞
نَكُمَجِ كُواْوَثٜىٰ حَلِتَّ أَ سَمَ دَ عَڧَسَا دَ كُمَ عَڧَرْڧَشِنْ ڧَسَا دَ ثِكِنْ تٜىٰكُ، دُكَنْ أَبُبُوَنْ دَسُكٜىٰ ثِكِنْسُ سُنَ رٜىٰرَاوَ، «يَبُواْ دَ غِرْمَ دَ طَوْكَكَ دَ إِيكُواْ، سُتَبَّتَا غَ وَنْدَ يَكٜىٰ أَ ظَوْنٜىٰ عَكُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْسَ، دَ كُمَ غَ طَنْ ضَغُواْنَّنْ حَرْ أَبَدَا أَبَدِنْ!»