رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 4:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 «يَا عُبَنْغِجِ اللَّهْ نْمُ، كَا ثَنْثَنْثِ كَكَرْٻِ طَوْكَكَ دَ غِرْمَ دَ إِيكُواْ؞ غَمَا كَا حَلِثِّ كُواْمٜىٰ دَكُواْمٜىٰ، كُمَ تَوُرِنْ نُڢِنْكَ سُكَ كَسَنْثٜىٰ عَكَ كُمَ حَلِثّٜىٰسُ؞» Faic an caibideil |
سَيْ وَطَنَّنْ لَوِيَاوَا وَتُواْ، يٜىٰشُوَ دَ كَدْمِيٜىٰلْ دَ بَنِ دَ هَشَبْنٜىٰيَ دَ شٜىٰرٜىٰبِيَ دَ هُواْدِيَ دَ شٜىٰبَنِيَ دَ ڢٜىٰتَهِيَ سُكَيِ كِرَنْ سُجَّدَ سُكَثٜىٰ، «تَاشِ ڟَيٜىٰ كُيَبِے يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، اللَّهْ نْكُ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ!» «أَلْبَرْكَ تَا تَبَّتَا غَ سُونَنْكَ مَيْ دَرَجَ، سُونَنْدَ يَڢِ دُكَنْ أَلْبَرْكَ دَ يَبُواْ!