رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 3:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 «نَا سَنْ أَيُّكَنْكَ؞ غَاشِ، نَا بُوطٜىٰ ڧُواْڢَ أَغَبَنْكَ وَدَّ بَا مَيْ عِيَ رُڢٜىٰوَ؞ نَا كُمَ سَنْ ڧَرْڢِنْكَ كَطَنْ نٜىٰ؞ كَايِ بِيَيَّ دَ كَلْمَتَ، بَكَكُمَيِ مُسُونْ سَنِنَبَ؞ Faic an caibideil |
نَڢَطِ وَنَّنْ نٜىٰ سَبُواْدَ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ شِغَ ثِكِنْكُ عَٻُواْيٜىٰ، وَطَنْدَ تُنْدَا عَكَ ڧَدَّرَسُ غَ حُكُنْثِ؞ بَاسُدَ حَلِ إِرِنْ نَ اللَّهْ، سُنَ كُمَ مَيْدَ أَلْحٜىٰرِنْ اللَّهْ يَا ذَمَ حَنْيَرْ نٜىٰمَنْ جِنْ دَاطِے نَرَشِنْ كُنْيَا؞ سُنَيِنْ مُسُونْ عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ وَنْدَ شِينٜىٰ كَطَيْ شُوغَبَنْمُ دَ كُمَ عُبَنْغِجِنْمُ؞