رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 3:17 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا17 غَمَا كَاثٜىٰ، ‹إِنَدَ أَرْزِڧِ، إِنَدَ دُوكِيَ، بَانَ بُڧَاتَرْ كُواْمٜىٰ؞› أَشٜىٰ، بَكَ سَنِ كَيْ مَرَرْ كُواْمٜىٰ بَنٜىٰ، أَبِنْ تَوْسَيِ، مَتَلَوْثِ نٜىٰ، ڟِرَرَ نٜىٰ، مَكَهُواْ كُمَ؞ Faic an caibideil |
بِسَغَ أَلْحٜىٰرِنَّنْ دَ عَكَيِ مِنِ، إِنَيِ وَكُواْوَنٜىٰ طَيَنْكُ غَرْغَطِے ثٜىٰوَ كَدَ كُواْوَ يَطَوْكِ كَنْسَ دَ غِرْمَ ڢِيٜىٰدَ يَدَّ يَا كَمَاتَ يَيِ؞ أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ كُواْوَ يَمَيْدَ حَنْكَلِ غَمٜىٰدَ يَدَّ يَكٜىٰ غَنِنْ كَنْسَ، وَتُواْ يَدِنْغَ غَنِنْ كَنْسَ دَيْدَيْ ڠُورْڠُودُوانْ بَنْغَسْكِيَرْ دَ اللَّهْ يَبَاشِ؞