رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 2:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 كَدَ كَجِڟُواْرُوانْ وَهَلَرْ دَ ذَاكَشَا؞ غَاشِ، مُوغُنَّنْ ذَيْسَا أَجٜىٰڢَ وَطَنْسُنْكُ ثِكِنْ كُرْكُكُ دُواْمِنْ أَڠُودَكُ؞ ذَاكَشَا عَذَابَرْ نَنْ ݣُونَ غُواْمَ؞ عَمَّا كَيِ أَمِنْثِ ثِكِنْ بَنْغَسْكِيَ كُواْ دَ ذَاعَ كَشٜىٰكَ، نِے كُوَ ذَنْبَاكَ رَيْ وَنْدَ شِينٜىٰ هُولَرْ لَادَ نَرَيْ؞ Faic an caibideil |
دَبَّرْدَ نَغَنِ تَيِ كَمَ دَ دَامِسَ، عَمَّا تَنَدَ مَنْيَنْ ڧَڢَاڢُ مَاسُ غَاشِ سُواْسَيْ دَ دُواْغَيٜىٰنْ ڧُمْبَ كَمَرْ نَوَتَ نَامَنْ دَاجِنَّنْ بٜىٰيَرْ، بَاكِنْتَ كُمَ يَيِ كَمَرْ نَذَاكِ؞ دُواْدُواْنَّنْ مَيْ صِڢَّرْ مَثِيجِ كُوَ يَا بَادَبَّرْ ڧَرْڢِنْسَ دَ كُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْسَ دَ كُمَ إِيكُوانْسَ مَيْغِرْمَ؞