رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 18:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 كَمَرْ يَدَّ تَطَوْكَكَ كَنْتَ تَيِ رَايُوَرْ جِنْ دَاطِے كَوَيْ، حَكَ كُو مَا كُڠُودَ مَتَ عَذَابَ دَ بَڧِنْ ثِكِ ڠُورْڠُودُوانْ حَكَ؞ غَمَا ثِكِنْ ذُوثِيَارْتَ تَثٜىٰ، ‹نِے سَرَوْنِيَثٜىٰ عَكُجٜىٰرَرْ مُلْكِنَ! نِے بَمَاتَرْ دَ مِجِنْتَ يَمُتُ بَثٜىٰ، كُمَ بَذَنْ تَٻَيِنْ بَڧِنْ ثِكِيبَ!› Faic an caibideil |