رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 17:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 وَنَّنْ دَبَّرْدَ كَغَنِ، تَا تَٻَ رَايُوَا أَدَا، عَمَّا يَنْذُ بَاتَ رَايٜىٰ، ذَاتَ كُوَ هَوْرَ دَغَ رَامِ مَيْ ظُرْڢِنَّنْ ذُوَا عِنْدَ ذَاعَ هَلَكَاتَ؞ مَذَوْنَنْ دُونِيَا، وَطَنْدَ تُنْ كَاڢِنْ حَلِتَّ بَعَرُبُوتَ سُونَيٜىٰنْسُ ثِكِنْ لِتَّڢِنْ رَيْ بَ، دُكَ ذَاسُيِ مَامَاكِنْ غَنِنْ دَبَّرْ، دُواْمِنْ دَا تَتَٻَ رَايُوَا، يَنْذُ كُمَ بَاتَ رَايٜىٰ، عَمَّا ذَاتَ سَاكٜىٰ دَاوُاْوَ؞ Faic an caibideil |
«بَايَنْ وَنَّنْ كُمَ عَثِكِنْ رُعُيَ تَدَرٜىٰ، إِنَ كَلُّواْ سَيْغَا وَتَ دَبَّ تَهُطُ مَيْ ڧَرْڢِے ڨُورَيْ، مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ دَ بَرَظَنَ؞ تَنَدَ مَنْيَنْ هَڧُواْرَنْ بَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ؞ تَا ثِنْيٜىٰ، تَڢَرْڢَشٜىٰ، سَعَنً أَبِنْدَ يَضَغٜىٰ تَتَتَّكَ دَ ڧَڢَاڢُنْتَ؞ دَبَمْ تَكٜىٰدَ سَوْرَنْ دَبُّواْبِنْ دَ سُكَ رِغَاتَ؞ تَنَ كُمَ دَ ڧَهُواْنِ غُواْمَ؞