رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 17:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 وَدَّ سَرَاكُنَنْ دُونِيَا سُنْيِ لَلَتَ دَ عِتَ؞ مُتَنٜىٰنْ دُونِيَا كُمَ سُكَنْ ذَمَ كَمَرْ وَطَنْدَ سُكَ بُغُ دَ ضُوً إِنَبِے نَلَلَتَرْ دَ سُكَيِ دَ عِتَ؞» Faic an caibideil |
وَنَّنْ دَبَّرْدَ كَغَنِ، تَا تَٻَ رَايُوَا أَدَا، عَمَّا يَنْذُ بَاتَ رَايٜىٰ، ذَاتَ كُوَ هَوْرَ دَغَ رَامِ مَيْ ظُرْڢِنَّنْ ذُوَا عِنْدَ ذَاعَ هَلَكَاتَ؞ مَذَوْنَنْ دُونِيَا، وَطَنْدَ تُنْ كَاڢِنْ حَلِتَّ بَعَرُبُوتَ سُونَيٜىٰنْسُ ثِكِنْ لِتَّڢِنْ رَيْ بَ، دُكَ ذَاسُيِ مَامَاكِنْ غَنِنْ دَبَّرْ، دُواْمِنْ دَا تَتَٻَ رَايُوَا، يَنْذُ كُمَ بَاتَ رَايٜىٰ، عَمَّا ذَاتَ سَاكٜىٰ دَاوُاْوَ؞