رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 17:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 سَيْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ مَلاَىِٕكُ بَݣَويْ مَاسُ ݣُونُواْنِ بَݣَويْ طِنَّنْ يَذُواْ وُرِينَ يَثٜىٰ «ذُواْ، ذَنْ نُونَ مَكَ يَدَّ ذَاعَ حُكُنْتَ وَنَّنْ بَبَّرْ كَارُوَ وَدَّ تَكٜىٰ ظَوْنٜىٰ عَكَنْ ضُوَ مَيْ يَوَ، Faic an caibideil |